Ο οικισμός Οινόη βρίσκεται στα παράλια του Εύξεινου Πόντου, στα βορειοανατολικά της Νεοκαισάρειας σε απόσταση 67 χλμ. και στα βορειοδυτικά των Κοτυώρων σε απόσταση 52 χλμ.

Οι κάτοικοι της πόλης μιλούσαν ελληνικά και διατηρούσαν την παράδοση, ενώ αυτοί των γύρω χωριών μιλούσαν την ποντιακή διάλεκτο και κατάγονταν από την Αργυρούπολη.

Η κύρια ασχολία των κατοίκων, ήταν η ναυπήγηση των πλοίων η οποία αναπτύχθηκε τόσο πολύ, που αυτοί απέκτησαν προνόμια στο οθωμανικό κράτος, λόγω της εξαιρετικής ποιότητας ξυλείας.

Η παρακμή του λιμανιού της Οινόης, ξεκίνησε όταν η Σαμψούντα έγινε λιμάνι της Σεβάστειας και χρησιμοποιήθηκε ως κέντρο μεταφοράς εμπορευμάτων αυτής.

Μετά την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ξεκίνησε ο διωγμός των ορθόδοξων κατοίκων του οικισμού. Τον Ιανουάριο του 1917 διατάχθηκε από τις αρχές η εκκένωση της Οινόης.

Οι κάτοικοι διασκορπίστηκαν σε άλλες περιφέρειες. Κατά τα έτη 1922-1923, όσοι ορθόδοξοι χριστιανοί παρέμεναν στον οικισμό εγκατέλειψαν την Οινόη κατευθυνόμενοι προς τον ελλαδικό χώρο.